مقدمه
قانون حمایت از اخراج ناعادلانه در استرالیا به کارمندان امکان می‌دهد تا در صورت اخراج بدون دلیل منطقی و مستند، از حقوق خود دفاع کنند. این قانون با هدف تضمین عدالت در محیط کار و جلوگیری از سوءاستفاده‌های کارفرمایان طراحی شده است. اطلاع از این حمایت و شرایط بهره‌مندی از آن، برای هر کارمند ضروری است.
فهرست
- شرایط بهره‌مندی از حمایت از اخراج ناعادلانه
- حقوق کارمندان در مقابل اخراج ناعادلانه
- فرآیند شکایت در کمیسیون کار استرالیا
- مجازات‌ها و جبران خسارت برای اخراج ناعادلانه
- اثرات بلندمدت اخراج ناعادلانه بر کارمندان و کارفرمایان
- نکات عملی برای کارمندان
- سوالات متداول (FAQ)
- نتیجه‌گیری
شرایط بهره‌مندی از حمایت از اخراج ناعادلانه
تمام کارمندان به‌طور خودکار تحت حمایت قانون اخراج ناعادلانه قرار ندارند. یکی از مهم‌ترین شرایط، میزان درآمد سالانه کارمند است. چنانچه درآمد کارمند از آستانه درآمدی (High Income Threshold) بیشتر باشد، ممکن است امکان استفاده از این حمایت قانونی برای وی محدود شود.
آستانه درآمدی
برای سال مالی ۲۰۲۲–۲۰۲۳، آستانه درآمدی برای برخورداری از حمایت‌های قانونی برابر با ۱۶۲،۰۰۰ دلار در سال تعیین شده است. این مبلغ در سال‌های بعد به‌روزرسانی شده و برای اخراج‌هایی که تا تاریخ ۳۰ ژوئن ۲۰۲۵ انجام گرفته‌اند، ۱۷۵،۰۰۰ دلار بوده است. از ۱ ژوئیه ۲۰۲۵، این آستانه به ۱۸۳،۱۰۰ دلار در سال افزایش یافته است.
بنابراین، کارمندانی که درآمد سالانه آنان بیش از این مبلغ باشد، نمی‌توانند از طریق قانون حمایت از اخراج ناعادلانه شکایت کنند؛ مگر در شرایط خاص. بررسی این آستانه و به‌روزرسانی‌های سالانه آن برای کارمندان ضروری است.
تعریف درآمد در چارچوب آستانه درآمدی
در محاسبه آستانه درآمدی، صرفاً دستمزد پایه در نظر گرفته نمی‌شود. طبق بخش ۳۳۲ قانون کار منصفانه (Fair Work Act)، درآمد شامل موارد زیر است:
- حقوق و دستمزد پایه
- سایر مزایای غیرنقدی که ارزش مالی توافق‌شده‌ای دارند (مانند خودروی سازمانی)
- مبالغی که از طرف کارمند یا به دستور او پرداخت می‌شود
- مزایای غیرنقدی که برای انجام کار ارائه می‌شوند، مشروط بر این‌که ارزش مالی آن با توافق طرفین مشخص شده باشد
با این حال، برخی موارد در محاسبه درآمد سالانه لحاظ نمی‌شود، از جمله:
- کمیسیون‌ها و پاداش‌های مبتنی بر عملکرد که مبلغ آن‌ها از پیش مشخص نیست
- اضافه‌کاری (مگر در مواردی که تضمین‌شده باشد)
- بازپرداخت هزینه‌ها (مانند کمک‌هزینه روزانه یا هزینه سفر)
- سهم اجباری کارفرما در صندوق بازنشستگی (Superannuation Guarantee)
در مواردی که کارفرما وسیله‌ای مانند خودرو را برای استفاده شخصی کارمند فراهم می‌کند، فقط ارزش استفاده‌ی شخصی (نه کاری) از آن وسیله به‌عنوان بخشی از درآمد در نظر گرفته می‌شود. این ارزش معمولاً بر اساس فرمول مشخصی محاسبه می‌گردد که شامل مسافت طی‌شده برای استفاده شخصی ضرب در هزینه متوسط هر کیلومتر است.
همچنین، در شرایطی که کارمند به‌جای دریافت بخشی از حقوق، مزایایی مانند خودرو یا پرداخت Fringe Benefit دریافت کند، ممکن است این مزایا نیز در محاسبه درآمد سالانه لحاظ شود؛ مشروط بر این‌که به‌درخواست مستقیم کارمند و به‌عنوان بخشی از قرارداد حقوقی باشد.
حقوق کارمندان در برابر اخراج ناعادلانه
قانون حمایت از اخراج ناعادلانه، کارفرمایان را ملزم می‌کند که برای اخراج کارمند، دلایل منطقی و مستند ارائه دهند. این دلایل می‌تواند شامل عملکرد ناکافی، مسائل انضباطی یا شرایط عملیاتی باشد. اخراج بدون دلیل کافی یا به‌صورت خودسرانه، ناعادلانه تلقی می‌شود و کارمند حق دارد به کمیسیون کار استرالیا (FWC) شکایت کند.
شرایط اخراج قانونی
اخراج قانونی باید مطابق با اصول عدالت و بر اساس مستندات معتبر باشد. کارفرما موظف است فرصت کافی برای اصلاح عملکرد کارمند فراهم کند و تصمیم اخراج را با توجه به شواهد موجود اتخاذ نماید.
فرآیند شکایت در کمیسیون کار استرالیا
کارمندانی که احساس می‌کنند اخراج آنان ناعادلانه بوده است، می‌توانند ظرف ۲۱ روز از تاریخ اخراج شکایت خود را به کمیسیون کار استرالیا ثبت کنند. فرآیند شکایت شامل مراحل زیر است:
- ثبت شکایت: کارمند شکایت خود را از طریق پلتفرم آنلاین یا فرم‌های رسمی کمیسیون کار استرالیا ثبت می‌کند.
- ارائه مستندات: مستندات مرتبط با اخراج، شامل نامه‌ها، ایمیل‌ها و مدارک مربوطه، باید ارائه شود.
- بررسی شکایت: کمیسیون، شکایت را بررسی کرده و جلساتی برای شنیدن دیدگاه کارمند و کارفرما برگزار می‌کند.
- تصمیم کمیسیون: پس از بررسی مدارک، کمیسیون تصمیم می‌گیرد که آیا اخراج ناعادلانه بوده است یا خیر. در صورت احراز اخراج ناعادلانه، کمیسیون می‌تواند دستور بازگشت به کار یا پرداخت غرامت صادر کند.
مجازات‌ها و جبران خسارت برای اخراج ناعادلانه
در صورتی که اخراج ناعادلانه تشخیص داده شود، کمیسیون ممکن است اقدامات زیر را اتخاذ کند:
پرداخت غرامت: در صورتی که بازگشت به کار ممکن نباشد، کارمند مستحق دریافت غرامت شامل حقوق از دست رفته و خسارات مربوط به اخراج ناعادلانه خواهد بود.
بازگشت به کار: کارمند به شغل خود بازمی‌گردد و کارفرما موظف به ادامه قرارداد کاری خواهد بود.
اثرات بلندمدت اخراج ناعادلانه بر کارمندان و کارفرمایان
اخراج ناعادلانه نه تنها برای کارمند، بلکه برای کارفرما نیز می‌تواند اثرات منفی به همراه داشته باشد. برای کارمندان، این اخراج ممکن است تأثیرات روانی و مالی منفی به‌دنبال داشته باشد. همچنین، برای کارفرما ممکن است موجب از دست دادن اعتبار و شهرت سازمان شود. علاوه بر این، در صورتی که پرونده به دادگاه کشیده شود، کارفرما ممکن است مجبور به پرداخت جریمه‌های سنگین و هزینه‌های قانونی شود.
نکات عملی برای کارمندان
کارمندان باید به نکات زیر توجه داشته باشند:
- بررسی آستانه درآمدی قبل از اقدام به شکایت
- جمع‌آوری مستندات مرتبط با عملکرد و شرایط کاری
- ثبت شکایت در بازه زمانی مقرر (۲۱ روز)
- پیگیری دقیق فرآیند قانونی از طریق کمیسیون کار استرالیا
سوالات متداول (FAQ)
کارکنان قراردادی کوتاه‌مدت ممکن است مشمول حمایت از اخراج ناعادلانه باشند، ولی شرایط خاصی برای مدت قرارداد و حقوق آن‌ها اعمال می‌شود.
ثبت شکایت قانونی در کمیسیون کار هیچ اثر منفی رسمی روی سابقه شغلی فرد ندارد و تنها به حل اختلاف با کارفرما کمک می‌کند.
کارفرما نمی‌تواند بدون دلیل منطقی و موجه کارکنان را اخراج کند و در صورت انجام، کارمند می‌تواند از طریق FWC اقدام کند.
کارمندان دورکار با قرارداد رسمی می‌توانند از این حمایت بهره‌مند شوند، اما فریلنسرها یا مشاوران مستقل معمولاً مشمول این قانون نیستند.
نتیجه‌گیری
قانون حمایت از اخراج ناعادلانه استرالیا ابزار مهمی برای حفاظت از حقوق کارمندان است. اطلاع از شرایط بهره‌مندی از این قانون، به ویژه آستانه درآمدی، و آگاهی از مراحل شکایت، برای دفاع مؤثر از حقوق کارمندان ضروری است. رعایت اصول عدالت و استفاده صحیح از این حمایت قانونی، تضمین‌کننده حفظ حقوق کارمند و جلوگیری از سوءاستفاده‌های احتمالی کارفرما می‌باشد.
برای اطلاع از ویزاهای استرالیا و بررسی شرایط خودتان، هم‌اکنون فرم ارزیابی رایگان ما را تکمیل کنید و مشاوره اختصاصی دریافت نمایید.